Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

και μυρσίνη συ δοξαστική

μη παρακαλώ σας μη

λησμονάτε τη χώρα μου!

Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά

στα ηφαίστεια κλήματα σειρά

και τα σπίτια πιο λευκά

στου γλαυκού το γειτόνεμα!

Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια

της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά

στον αιθέρα στέκει να

και στη θάλασσα μόνη της!

Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό

τα γυρίζω πίσω άπ' τον Καιρό

τους παλιούς μου φίλους καλώ

με φοβέρες και μ' αίματα!

Μα' χουν όλα τα αίματα ξανατιμεθεί

κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί

και στον έναν ο άλλος

μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι!